Schande schande schande. Al bijna een maand niets meer van me laten horen! Mijn oprechte excuses, maar het is druk geweest. Zeer druk. En ook zeer plezant!
De voorbije drie weken ben ik met Kim - beste reispartner ooit - langs de oostkust van Australië getrokken. Na een blitsbezoekje aan Sydney namen we het vliegtuig naar Cairns, zo'n 3500 km verder. We huurden er een camper (lees: omgebouwde auto) en trokken er op 2,5 week weer mee naar het zuiderse Sydney. Onderweg zagen we een regenwoud, The Great Barrier Reef, gingen we raften op de Tully-rivier, leefden we twee dagen op een zeilboot tussen de Whitsunday Islands en bezochten we Fraser Island. We kregen beide een verkoudheid en ik kreeg er nog een ontstoken insectenbeet bovenop. Op vrije dagen reden we vele, lange kilometers. Een dagje rust zat er niet echt tussen maar het was wel geweldig. Jaloersmakende foto's volgen later nog! Foto's van mijn beet bespaar ik jullie.
Ik heb me de voorbije weken dus ontzettend geamuseerd en heb nu alles gezien wat ik graag wilde zien. Het zuiden van Australië wacht nog wel op mij, maar het is nu winter hier en ik bezoek die kant van dit ontzettend grote land liever met mooier weer. *noteert dit op haar to-dolijstje*
Normaal stonden er nog 3 maanden op de planning maar daar hebben enkele factoren verandering in gebracht. Ten eerste het feit dat ik alles gezien heb dat ik wilde zien en er dus weinig redenen zijn om hier te blijven. Ik wilde graag werk zoeken maar eigenlijk kan ik dat ook in België. Waarom ik liever in België ga werken? Omdat het weer daar waarschijnlijk beter gaat zijn dan hier. Maar ook omdat mijn fantastisch lief daar woont, en ik hem eigenlijk wel ontzettend hard mis. Zo ook mis ik mijn gezinnen, vrienden, honden, mijn eigen bed, een beetje privacy, een propere badkamer en gewoon mijn omgeving. Er is maar weinig dat me hier houdt.
Voor mij voelt het juist om weer naar huis te keren. Ik weet 100% zeker dat ik geen spijt ga hebben van deze beslissing, integendeel. Ik heb hier een schitterende, leerrijke, mooie 2 maanden beleefd en deze ervaring neemt niemand meer van me af.
Wat anderen van deze beslissing denken kan me weinig schelen. Sommigen zullen het niet helemaal snappen "want o my god Xadi je bent wel in Australië he weinig mensen krijgen die kans hoor ik zou daar nooit meer willen vertrekken ben je helemaal gek geworden!". Die mening komt meestal van mensen die niet eens de ballen hebben om helemaal alleen naar de andere kant van de wereld te trekken.
Dus zo. In plaats van binnen 3 maanden, vertrek ik binnen 3 dagen alweer naar huis, met liefde voor Australië en nog meer appreciatie voor thuis. Klaar om van de zomer te genieten, mét mijn lief en mét mijn beste vrienden. En oh ja, soms nog wat werken ook ;) !
(P.S. Als iemand een gemotiveerde, klantvriendelijke, toffe collega zoekt: jullie weten me te vinden he!)
Dikke zoenen,
Xadi
